![]() ![]() |
Web provisoria da ANOVA - Irmandade Nacionalista, constituÃda o pasado sábado 14 de xullo en Compostela e recollendo logo de 223 anos os ideais de liberdade, fraternidade e igualdade da Revolución Francesa.
A toxicidade en persoas e fauna das fumigacións aéreas da Xunta
Liga Estudantil Galega
Interesante artigo de Boaventura de Sousa Santos
Grupo de Traballo de Mocidade do EI
Este espazo na rede é a extensión dunha nosa vontade de abrir portas e canles de comunicación entre as xentes preocupadas, ou que simplemente teñen algo que dicir nalgures, sobre a situacións socio-politica do PaÃs, do Mundo, sobre o que está a acontecer...
20/02/2012
Traballade, traballade, proletarios, para aumentar a fortuna social e as vosas miserias individuais porque sendo máis pobres, teredes máis razóns para traballar e ser miserables. Esta é a lei inexorable da produción capitalista.
Como que os proletarios, oÃndo as palabras falaces dos economistas, se lanzaron en corpo e alma ao vicio do traballo, precipitan toda a sociedade nas crises industriais de superprodución que abalan o organismo social. Pero dado que hai superabundancia de mercadorÃas e falta de compradores, as fábricas féchanse e a fame azouta as poboacións obreiras coa súa fusta de mil correas. Os proletarios embrutecidos polo dogma do seu traballo, non comprenden que o exceso de traballo ao que se someteron durante a época da pretendida prosperidade é a causa da miseria presente.
Se, arrincando do corazón o vicio que domina e envilece a súa natureza, os traballadores, se levantasen coa súa forza terrible, non para reclamar os Dereitos do Home, que non sendo senón os dereitos da explotación capitalista, non para reclamar o Dereito ao Traballo, que non é senón o dereito á miseria, pero si para forxar unha lei de bronce, que prohiba que calquera home traballe máis de tres horas por dÃa, a terra, extreméndose de alegrÃa, sentirÃa nacer dentro de si un novo universo...Pero como pedirlle a un proletariado corrompido pola moral capitalista unha resolución tan viril?
"O dereito á preguiza" Paul Lafargue
O tempo libre como dereito irrenunciable, e o tempo propio sempre.
Penso que a realidade actual non se diferenza moito desta xa noutrora,- superada?